«دیگر بیچاره شدم. در این دنیا برای من جایی نیست. نه در تاریکخانهء عکاسی، نه در خانهء تو، نه در کاباره، نه در جند.ه خانه و نه در آوارگی…هیچ جا…»
skip to main |
skip to sidebar
از میان کوچه های مه آلود ذهنم
بايگانی وبلاگ
دوستان
اشتراک ایمیلی
جستجو در اين وبلاگ
دنبال کننده ها
۳ نظر:
و نه حتی در خیال یک بدبخت دل افسرده....
یعنی سهم تو از همه چیز هیچ چیزه؟کوتا بیا بابا!
سهم من گلوی زخمی منه
یه صدا واسه همیشه مونده
کوله بارسهم من رو شونمه
کوله باری که پراز شکستنه
*
آپ های جدیدت رو دوست دارم به درد گودر میخوره!
تازه حرف دلته دیگه!
عنصر بی حافظه بودن سخته نه؟دارم میشم!
سلام بر بهنام. چرا اخه بهنام؟خب بیا خونه ی ما. یا اصلن برو صنعتی.
مخلصم. سلام برسون به نیما و کاظم.
ارسال یک نظر